فکر اینکه تو بیای و من نباشم
خواب و  از چشای عاشقم میگیره
تازه باورم شده تموم دنیا
پیش آرزوی من خیلی حقیره
یاد لحظه رسیدنت میوفتم
  خنده تلخی روی لبام  می شینه
حاضرم دار و ندارم رو ببخشم
  تا که چشمام روی ماه تو  ببینه
تو همون ستاره پوشی که هنوز
جمعه هامو  گریه بارون میکنه
نگو شاید به نگاهت نرسم
  حتی فکرش من و داغون میکنه

توی برزخ زمونه گم شدم
ردپاتو از ترانه هام نگیر
اسم تو شنیدنم برام بسه
غم شیرین تو از صدام نگیر
ناجی فاصله ها ،جهان من
بی پناهه اگه راستشو بخوای
مثله قلبای تموم عاشقا ...
جاده خسته است چشم براهه تا که بیای...
تو همون ستاره پوشی که هنوز
جمعه هامو گریه بارون میکنه
نگو شاید به نگاهت نرسم
حتی فکرش منو داغون میکنه